این بندِ آنته کریستا رو دوست دارم ؛ انگار درین بند اَمِلی نوتومب من رو توصیف کرده: « اگر با نگاهِ واقعی من را می‌دیدند ، می‌فهمیدند من یک باتری اتمی‌بودم ، مثل کمانی بودم که فقط کشیده شده و منتظرِ یک تیر و نشانه است. کسی من را با نگاهِ واقعی نمی‌دید ، ولی این امر باعث نمی‌شد تا احساس محرومیت کنم و به دنیای کتاب‌هایم پناه ببرم. »
رمان جدید مریم آمارلو منتشر شد. بازدید : 658
دوشنبه 13 مهر 1399 زمان : 15:36
